Η προέλευση του Bōjutsu 棒術 της Kukishin Ryu 九鬼神流

Μια μικρή περιληψη για το Bo Jutsu. Η προέλευση του Bōjutsu 棒術 της Kukishin Ryu 九鬼神流 όπως το ασκούμε, φανερώνεται ιστορικά ανάμεσα στις πολεμικές τέχνες που ασκούνταν κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Tang στην Κίνα 690 και 705.

Μερικές από αυτές τις δεξιότητες και τεχνικές ήρθαν στην Ιαπωνία με τον Otomo Furumaro.
Κάποια στιγμή κατά την περίοδο Choho (999-1004) αναμορφώθηκε η μέθοδος του Nawa Shinzaburo Motonaga και έγινε Ryuso (ιδρυτής) της Chōsui Ryū 澄水流.

Αυτή η σχολή - ryu είχε μετονομαστεί, όταν ο 3ος Soke Okuni Kihei Kitosumi κληρονόμησε την κυριαρχία, σε Kishin Chōsui Ryū 馗神澄水流. Στο όρος Κουράμα ήταν ένας ιερέας του Shingon ονόματι Yakushimaru Kurando Taka Masa, ο οποίος είχε μελετήσει τόσο την Kishin Chosui ryu όσο και την Shinden Fujiwara Muso Ryū 神傳藤原無双流.

Το 1ο έτος της εποχής Engen (1336) στις 28 Αυγούστου, ο Yakushimaru Kurando Takamasa, ο οποίος ήταν η 37η γενιά από μια διάσημη γραμμή αίματος ξεκινώντας από τον Fujiwara Kamatari, βοήθησε τον αυτοκράτορα Godaigo να δραπετεύσει από το παλάτι του Kazan.
Ο Αυτοκράτορας είχε παγιδευτεί στο Καζάν από τον σογκούν Ashikaga Takauji. Για να κερδίσει την είσοδο, ο Takamasa ντύθηκε γυναίκα, παίρνοντας μαζί του ένα παραδοσιακό γυναικείο όπλο, τη Naginata, ώστε οι φρουροί να τον αφήσουν να περάσει.

Ωστόσο, ανακαλύφθηκε να δραπετεύει με τον Αυτοκράτορα και έπρεπε να πολεμήσει τον Satake Goromaru Takenobu, έναν συγκρατητή του Ashikaga Takauji.
Ο Goromaru έκοψε το άκρο της λεπίδας από τη naginata του Takamasa, αλλά ο Takamasa χρησιμοποίησε τις μεταλλικές ζώνες στο κάτω άκρο του εναπομείναντος rokushaku bo, για να πετύχει ένα θανατηφόρο χτύπημα στο κεφάλι του Goromaru.
Στη συνέχεια πολέμησε με τους υπόλοιπους φρουρούς του Takauji, χρησιμοποιώντας ακόμα μόνο το rokushaku bo του και στο τέλος ήταν επιτυχημένος.
Ήταν μια εμπειρία που άλλαξε τη ζωή του και ανέπτυξε τεχνικές με μακρύ στύλο – ραβδί 棒 – και τις ενσωμάτωσε στην Kishin Chosui ryu.

Αργότερα ίδρυσε την Chosui Kukishin ryu 澄水九鬼流 το οποίο λίγο αργότερα μετονομάστηκε σε Kukishinden Tenshin Hyoho¹ και το οποίο σήμερα είναι γνωστό ως Kukamishin ryu 九鬼神流 ²

Τον Δεκέμβριο του δεύτερου έτους της εποχής Engen (1337), ο Takamasa έλαβε το οικογενειακό όνομα Kuki (Kukami) από τον αυτοκράτορα Godaigo, για την πίστη του και την επιτυχημένη αποστολή διάσωσης. Μετά από αυτό, ο Takamasa έδωσε περισσότερη πίστη στο rokushaku bojutsu στην πολεμική του τέχνη Tenshin Hyoho Kukishin ryu.

Το 1349 ο Izumo no Kanja Yoshiteru ίδρυσε την Kukishin Ryu Happo Biken Jutsu αφού μελέτησε την Chosui Kishin ryu. Οι τεχνικές Bojutsu καταγράφηκαν σε ένα βιβλίο που ονομάστηκε Kangi no maki.

O 27ος Soke της Kukishin ryu Happo Biken – Takamatsu Toshitsugu δόμησε αυτά τα kata σε αυτό που γνωρίζουμε σήμερα ως bojutsu και άφησε τη διαδοχή στον Hatsumi Masaaki, επομένως είναι ο 28ος Soke αυτής της παράδοσης.
Ο Takamatsu Sensei πήρε αυτό που λέμε Keiko Sabaki gata από την Kukishin Ryu και το Shoden-, Chuden- και το Okuden Gata από το Kishin ryu.
Τα τρία τελευταία μπορούν επίσης να βρεθούν μεταξύ των εγγράφων που ορίζουν την Amatsu Tatara Kukishin ryu bojutsu και τα πρώτα περιλαμβάνονται τόσο στην Takagi Ryu bojutsu όσο και στην Kukamishin ryu bojutsu.

Η Kukishin ryu bojutsu έχει πολλα διαφορετικα ειδη ραβδιων. Τα δύο πιο κοινά είναι το maru-bo (στρογγυλή ράβδος) και το Hakkaku-bo (οκταγωνική ράβδος). Αυτά τα δύο θα μπορούσαν να έχουν και μεταλλικές ενισχύσεις γύρω από τα άκρα. Οι άλλοι δύο είναι το Donryu bo 呑竜棒 (ραβδι του δρακου) και το nyoi-bo 如意棒. Τα δύο τελευταία ραβδιά απαιτούν εξαιρετικά υψηλή διαχείριση taijutsu.

Αλλα ειδη ειναι:

• nyoi-bo 如意棒 - wishful staff

Κατασκευασμένο από ξύλο και μήκους 2 m, τυλιγμένο με δέρμα και καλυμμένο με μεταλλικά καρφιά. Χρησιμοποιείται σε πεδία μάχης για να ρηξει κάτω τον πολεμιστή με την πανοπλία ή και να του σπασει τον οπλισμό και να τον κρατήσει σε απόσταση. Ένα χτύπημα θα μπορούσε να συντρίψει έναν άνθρωπο.

Θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί ως ασπίδα ενάντια σε βέλη, σπαθί και άλλα όπλα. Ένα μακρύ σχοινί θα μπορούσε να στερεωθεί στο στενό άκρο για να παρέχει βοήθεια για τεχνικές όπως ρίψεις.

• Bo no Kagi 棒の鉤

Ράβδος με γάντζο στη μία άκρη που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να γαντζώσει τα ρούχα ή την πανοπλία σε απόσταση. Το άγκιστρο θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί ως μύτη για χτυπήματα και σάρωση από το πλάι.

• Kuki Gyoja bo 九鬼行者棒 – nine demons pilgrims staff

Αυτό είναι ένα όπλο που ονομαζόταν επίσης Donryu bo 呑龍棒- ραβδί δράκου. Τέσσερις μεταλλικές μύτες στερεώνονται στο ένα άκρο και η προσάρτηση είναι ενισχυμένη με μεταλλικές λωρίδες από μόνη της έχει καρφιά. Το εσωτερικό είναι κοίλο και κρύβει μια αλυσίδα η οποια βγαινει αν χρειαστεί. Το άλλο άκρο της ράβδου είναι ενισχυμένο με εννέα μεταλλικές ακίδες και μεταλλικό άκρο.

• Tetsubo 鉄棒 – iron staff

«Tetsu» σημαίνει «σίδερο» και «bo» σημαίνει «ραβδί». Το Tetsubo αναφέρεται συχνά σε μυθολογικά κείμενα. Οι Ιάπωνες πίστευαν ότι οι βάναυσοι δαίμονες «oni» τους προτιμούσαν λόγω του τεράστιου μεγέθους και της δύναμής τους. Το Tetsubō ή tetsubo (鉄棒, «σιδερένιο ραβδί») είναι ένα ιαπωνικό όπλο σε στυλ ροπαλο. Είναι γνωστό για την αντοχή και την αξιοπιστία του. Στην ουσία, είναι ένα βαρύ και ισχυρό κλαμπ, συχνά σφυρηλατημένο από σίδηρο ή ατσάλι. Το χτυπητό μέρος (το κεφάλι) του όπλου αποτελούσε το μισό του μήκους του και συχνά ήταν εξ ολοκλήρου από μέταλλο και εξοπλισμένο με μεταλλικές ακίδες. Αντίθετα, το kanabo (金棒, «μεταλλικό ραβδί»), ένα παρόμοιο όπλο, ήταν κυρίως ένα ξύλινο όπλο με μεταλλικά καρφιά. Λόγω του μεγάλου βάρους του, ένα tetsubo παρέχει τεράστια δύναμη σύνθλιψης. Tο Tetsubo χαρακτηρίζεται από το μήκος του, το οποίο τυπικά κυμαίνεται από 80 έως 120 ίντσες (2 έως 3 m), με μια αιχμηρή κεφαλή που μετρά μεταξύ 25 και 35 ίντσες (60 έως 90 cm). Αυτό το ακονισμένο όπλο ζύγιζε συνήθως πέντε φορές περισσότερο από ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ, περίπου 11 λίβρες (5 κιλά) και ήταν τρεις φορές το μήκος του.

• Kanabo 金棒 – μεταλλική ράβδος.

Τα όπλα που μοιάζουν με μπατόν είναι κοινά στην Ιαπωνία και το "kanabō" (金棒) είναι ένα από αυτά.  Αυτό το αμβλύ όπλο με αιχμές ή καρφιά του 14ου αιώνα είναι κυριολεκτικά γνωστό ως «μεταλλικό ραβδί» στα Ιαπωνικά. Δημιουργήθηκε με σκοπό την καταστροφή πανοπλιών που δεν μπορούν να διαπεραστούν από ξίφη και δόρατα.
Χρησιμοποιήθηκε κυρίως από τους σαμουράι της φεουδαρχικής Ιαπωνίας. Για τη δημιουργία των πρώτων όπλων kanabo στα μέσα του 1300 χρησιμοποιήθηκαν ιαπωνική βελανιδιά, καστανια και πουρνάρι.
Αυτά τα μπαστούνια με τα δύο χέρια είχαν ύψος μεταξύ 4,6 και 6,6 ποδιών (1,4 και 2 m), με οκταγωνικούς πόλους. Σύμφωνα με διάφορες πηγές, το βάρος ενός όπλου kanabo κυμαινόταν από 4,5 έως 11 λίβρες (2 έως 5 κιλά).
Ωστόσο, ορισμένες πηγές αναφέρουν από 15 έως 20 λίβρες (7-9 κιλά), τα οποία είτε ήταν τελετουργικά είτε συγχέονταν με το tetsubo, ένα παρόμοιο όπλο επενδυμένο με σίδερο. Στην ιαπωνική κοινωνία, αυτό το όπλο αντιπροσωπεύει τον έλεγχο και τη δύναμη, και συνδέεται επίσης με χαρακτηριστικά όπως η επιμονή και το θάρρος.

• Shakubo 錫棒  – walking stick

Αυτή η ράβδος είχε ένα μεγάλο δαχτυλίδι με εννέα μικρούς δακτυλίους συνδεδεμένους σε αυτό. Το πάνω μέρος του κρίκου είχε ένα σημείο, σαν καρφί. Τα δαχτυλίδια και η μύτη από μέταλλο. Το καρφί θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να χτυπήσει τον εχθρό, όπως ένα κοντό δόρυ.

Σήμερα, ένα τυποποιημένο μήκος της ράβδου είναι 6 shaku (6 πόδια, δηλ. 182 cm), αλλά στο παρελθόν θα ήταν ένα ραβδί 1 πόδι (33 cm) μακρύτερο από αυτό που ήταν, αλλά θα μπορούσε επίσης να είναι και μεγαλύτερο. Το πάχος της ράβδου συνήθως είναι 1 sun (3 cm), αλλά θα μπορούσε επίσης να ποικίλλει.